Głównym tematem moich obrazów nieodmiennie pozostaje zjawisko światła. Jego wpływ na nasz wzrok oraz widziane przedmioty, ich barwę i temperaturę, czy kształt. Możliwość wykorzystania oświetlenia do budowania dramaturgii i nastrojowości, a także jego oddziaływanie na to, jak odbieramy świat.

Od 2009 roku główną inspirację stanowią dla mnie obiekty architektury militarnej, a konkretni polskie schrony bojowe z czasu II wojny światowej. Ich monumentalność i tajemniczość, pozorna prostota bryły zewnętrznej przy jednoczesnym skomplikowaniu przestrzeni wewnętrznej. Ponadto chropowata powierzchnia budulca, z którego powstały, w zestawieniu z pejzażem, w który są wpisane. To wszystko stwarza dla mnie idealne warunki do studiowania światła w każdym jego aspekcie. Dodatkowym impulsem, do wyboru takiej tematyki może być również mój kontakt z tymi obiektami od najmłodszych lat oraz ogólne zainteresowanie historią. Wszystkie malowane przeze mnie obiekty istnieją naprawdę. Odzwierciedlam rzeczywistą bryłę budowli, jednak cała reszta, jak kolorystyka, czy umiejscowienie w przestrzeni to już moja własna interpretacja.

Do tej pory powstały cztery cykle, inspirowane tą tematyką pozostające ze sobą w ścisłym dialogu. Są to: „Jurajskie światło”, „Intymność światła”, „Powidoki” oraz „Lekcja anatomii”.

– Cykl pt.: „Jurajskie światło” skupia się na próbie ukazania specyfiki naturalnego oświetlenia występującego na Jurze Krakowsko – Częstochowskiej. Jego główną cechą jest swoisty realizm, widoczny zarówno w ukazywanych formach, jak i kolorystyce malowanego świata. Ukazuje głównie wykadrowane fragmenty obiektów poddanych wpływowi światła. Kolorystyka obrazów z tego cyklu zachowana jest w stonowanej, poważnej tonacji. Operowanie światłocieniem i posługiwanie się kontrastami potęguje efekt dramaturgii, natomiast zastosowanie grubych impastów nadaje brutalności i wzmaga realizm, gdyż idealnie odzwierciedlały żelbetonową powierzchnię budowli.

– „Intymność światła”, to cykl skupiony na eksperymentowaniu z kolorem i oświetleniem. Ukazuje elementy otworów strzelniczych, przez które sączy się światło zalewające falą ciemne wnętrza budowli. Zastosowanie mocnych kontrastów kolorystycznych i fakturalnych, geometryczność oraz ekspresja powodują skojarzenia z formami abstrakcyjnymi. Tytuły obrazów z tego cyklu celowo nawiązują do emocji lub zjawisk powiązanych ze światłem.

– Tytuł cyklu „Powidoki”, to  nawiązanie do zjawiska światła oraz przenośnia do wojennej spuścizny malowanych obiektów. Tutaj sylwetki schronów przedstawione  zostały całościowo. Wpisane w pejzaż, zespalają się z nim całkowicie. Omiatane światłem, przenikają się wzajemnie z malowaną przestrzenią, zatracając kontury i wtapiając w tło.

– „Lekcja anatomii”, to najobszerniejszy, powstający od 2016 roku do chwili obecnej cykl obrazów. Do całościowego przedstawienia obiektów militarnych zostały dodane ich rzeczywiste plany rzutów architektonicznych. Taki zabieg sprawił, że malowane budowle nie są już anonimowymi obiektami. Ma to na celu uzmysłowienie odbiorcy faktycznego wyglądu, monumentalności i tego, jak skomplikowane bywają w środku, czego nie odzwierciedla ich zewnętrzna bryła. Zastosowana kolorystyka oraz przestrzeń, w której są osadzone, w sposób bardziej lub mniej realistyczny buduje światło. Sam tytuł „Lekcja anatomii” jest nawiązaniem do pokazania tych budynków od środka, do tego, jak anatomicznie wyglądają.

W galerii prac zaprezentowane zostały również niektóre moje starsze cykle. Wszystkie one skupiają się na zjawisku oświetlenia i stanowią próbę nadania niedotykalnemu promieniowi świetlnemu pozoru namacalności.

Stosowane przeze mnie środki formalne to połączenie grubych impastów z gładkimi laserunkami. Takie zestawienie tworzy duży kontrast i pogłębia wrażenie trójwymiarowości oraz światłocienia. Fakturalna powierzchnia w moich obrazach nie jest celowym działaniem lecz wynikiem poszukiwania barwy i formy malowanego świata. Pozwala na dosadniejsze podkreślenie chropowatości przedmiotów lub kierunków padającego oświetlenia i upodabnia obraz do płaskorzeźby.